De klassieke psychoses: schizofrenie, schizo-affectieve stoornis en de bipolaire stoornis
Dit 4e blog van de serie zelfmoord: waarom en waardoor? gaat over de verschillen tussen zelfmoord en zelfmoordpogingen.
Is er iets bekend over pogingen tot zelfmoord?
Jazeker! De verhouding in Nederland tussen het aantal zelfmoorden en het aantal zelfmoordpogingen wordt geschat op 1:600(!). Niet alle zelfmoordpogingen worden immers bekend bij hulpverleners. Het is niet zo dat alle zelfmoordpogingen voortkomen uit depressie. Depressie is een heel belangrijke drijfveer, maar niet de enige.
Wat verhoogt de kans op zelfmoord?
De risico-omstandigheden voor zelfmoord tussen mannen en vrouwen zijn soms tegengesteld. Gehuwd zijn werkt bij mannen beschermend, bij vrouwen juist niet! Dat zal ongetwijfeld met de sociale rolverdeling te maken hebben en per land of regio relatief kunnen verschillen, afhankelijk van de gewoonten en cultuur.
Een psychiatrische ziekte bij de persoon zelf, ooit een zelfmoordpoging hebben gedaan, ‘kopp’ kind zijn (kind van ouders met psychiatrische problemen) en zelfmoord bij andere familieleden zijn de bekende algemene risicofactoren.
Zelfmoord: waarom en waardoor?
Er zijn overeenkomsten en verschillen tussen zelfmoord en zelfmoord pogingen. Behalve de reeds genoemde zijn andere drijfveren: (ernstige) persoonlijkheidsstoornissen, psychose, ‘ongelukken’, problemen met drugs of alcohol, een voor betrokkene onverdraaglijke lichamelijke ziekte (kanker, dementie), faillissement, werkloosheid, partnerverlies. Combinaties van deze redenen komen vaak voor. Zelfmoord kan als een zelfmoordpoging bedoeld zijn, maar eindigt (voor de pleger) onbedoeld in echte zelfmoord omdat hij erop rekende bijtijds te worden gevonden, wat niet gebeurde. ’Van de mensen die zelfmoord plegen, heeft 90 procent psychische problemen. Depressie maakt de kans op zelfdoding vijftien- tot twintigmaal zo groot’ (Bron: http://nl.wikipedia.org).
Bron: www.ze.nl
Zelfmoordpogingen worden vooral door vrouwen gedaan. Vaak is dat een (verwrongen) manier van aandacht vragen of een signaal om hulp te krijgen. Op een directe(re) manier die hulp vragen, lukt niet door allerlei innerlijk gevoelde hindernissen en/of bestaande taboes in de sociale groep of familie waartoe zij behoort.
Als mannen zelfmoordgedrag ontwikkelen dan eindigt dat veel vaker direct in zelfmoord. In 2003 (totaal 1500 zelfmoorden) was die verhouding 1016 mannen/484 vrouwen (2/1). In 2012 was dat 1186 mannen/567 vrouwen (2/1).
Komt zelfmoord veel voor?
In Nederland steeg het aantal zelfmoorden naar 1753 in 2012, zes procent meer dan in 2011. Zelfmoordcijfers stijgen altijd en overal tijdens economische crises, dat is allang bekend. (Bron: www.nos.nl). Bij beide seksen steeg het aantal zelfmoorden met zeventien procent. (Bron: d.d. 25-8-2014, www.statline.cbs.nl)
NB: In 2012 vonden in Nederland 1753 zelfmoorden plaats en dus 1753 x 600 = 1.051.800 zelfmoordpogingen. Dat is 1.051.800 : 365 = 2882 zelfmoordpogingen per dag…(!)
Een handige tip bij suïcidaliteit
Een handige tip bij suïcidaliteit is: de zelfmoordpreventiehulplijn: 0900-113, www.113online.nl.
In mijn boeken ga ik op het onderwerp uitgebreider op dit alles in: www.steflinsen-psychiatrie-partnerhulp.nl/boeken
Ik ben benieuwd naar je reactie of vragen. Reageer hieronder als je wilt.
Related posts
Ik heb bipolaire stoornis en ptss en ben daardoor soms erg suïcidaal. Nu heb ik mezelf en mijn psychiater “beloofd” dat wanneer ik het leven echt niet de moeite waard vind eruit mag stappen, maar dat ik die beslissing NIET mag nemen in een depressie.
Wanneer ik ernstig suïcidaal ben in een depressie of door herbelevingen dan steld mijn psychiater een opname voor. Juist omdat ik daar zelf niet snel naar durf te vragen omdat ik dan denk dat ik “lastig” ben.
Zo word een ibs of Rm voorkomen en hou ik toch op een bepaalde manier de touwtjes nog zelf in handen wat goed past bij de zorg van tegenwoordig namelijk ” herstel en empowerment”
Wanneer ik door een psychose te gevaarlijk word voor mezelf ( word het gelukkig nooit voor een ander) mag mijn psychiater mij een ibs geven.
Ik ben blij dat wij zulke goeie afspraken hebben kunnen maken en dat ze bedacht zijn door mijzelf.
Dag Sonja,
dank voor je heldere, moedige en persoonlijke reactie.
Veel sterkte gewenst.