Inleiding
In de vorige twee blogs over Stigma en het WILBO syndroom voor de ‘partner van’ vertelde ik wat stigma is, het risico daarvan voor de partner (het vijfvoudige afbrandrisico: het WILBO-syndroom) en dat verduidelijkt met Bertje’s verhaal over Cor. Als ‘partner van’ loop je risico op het WILBO-syndroom: Wanhoop, Isolatie, Loyaliteitsconflict, Belangentegenstelling, Overbelasting.
Ik begin meteen met (een deel uit) het tweede verhaal, wat beter afloopt dan het vorige, maar toch met flinke crisissen gepaard ging.
Enkele fragmenten uit het verhaal van Jan over Brenda
“We waren een jong gezin met 2 kleuters, in het midden van een verbouwing, Alles ging goed, we waren levensgenieters die hard werkten maar ook de dag plukten, met een rijk sociaal leven. We leerden elkaar kennen als reisbegeleiders. We zaten vol dromen en plannen. Ook toen ons derde zoontje geboren werd, ging het initieel prima.”
“Maar slaaptekort met een pasgeborene is logisch en het is ook normaal om met drie kleine ukjes het huishouden niet vanaf dag 1 weer helemaal in routine te hebben, toch? Brenda’s psychose is snel opgekomen, er is weinig tijd geweest tussen de eerste opvallende symptomen en de eerste opname. Op haar school waren er een aantal onregelmatigheden met lonen. Wellicht was er ook iets fout, maar de verbetenheid waarmee ze er zich in vastbeet, leek niet meer normaal. Ze contacteerde advocaten, zelfs de nationale televisie.”
“Een kleine twee maanden is Brenda thuisgebleven. Ik zocht steun bij familie en vrienden. Dagelijks kwam er iemand van hen om bij Brenda te blijven want de dokter wilde in geen geval dat ‘ze alleen bij de kinderen bleef.’ We maakten in die periode veel ruzie. Over de volgens haar zinloze behandeling, over de medicatie die haar versufte. Ik klopte driedubbele shiften. Ik deed het huishouden quasi alleen, bracht Brenda naar de dagtherapie een uur verderop en werkte full time. Brenda bracht vooral tijd door met de kinderen. Dat gunde ik haar, maar haar ideeën zorgden vaak voor onhoudbare situaties.” ….
“Maar toen kwam er maar geen bodem onder te zitten en werd een antidepressieve behandeling opgestart. Ook al waarschuwden de dokters ervoor dat het een maand en meer kon duren voor die aan zou slaan, het leek een eeuwigheid. Opnieuw kwam ik met een bang hart thuis om de praktische chaos en emotionele ontreddering van Brenda op me te nemen. Dit keer waren er geen vrienden te bespeuren. Duurde het allemaal wat te lang? Ik gaf het ook op en zocht zelf met weinig mensen contact. Ik hoopte ‘s morgens gewoon dat het avond werd en omgekeerd. Die maanden waren loodzwaar, en dan heeft Brenda me nog veel verzwegen, over haar zelfmoordideeën.” ….
“We zijn nu drie jaar later. Alles gaat terug goed. De hele episode heeft ongeveer een jaar geduurd. Het was een vreselijke zoektocht naar juiste hulp, naar duidelijke informatie. Dat heeft zeker Brenda’s herstel vertraagd. Na een jaar is ze terug aan het werk gegaan als leerkracht.”
Stigma en het WILBO syndroom voor de ‘partner van’
Herken je in het in het verhaal hierboven? Dit zijn eigen woorden, heel spontaan. Je leest ook dat goede hulp vinden en houden moeilijk was. Regels, rechten, verschillende posities en belangen spelen allemaal een rol. In het boek Help, mijn partner heeft een psychose! wordt op al die zaken ingegaan.
Voorverkoop Help, mijn partner heeft een psychose! start 23 maart 2016
De voorverkoop van het boek start 23 maart en duurt tot 2 april, tot de boekpresentatie op die dag. Tijdens de voorverkoop geldt een korting van 20% (prijs ongeveer € 12).
Je kunt het boek bestellen op www.steflinsen-psychiatrie-partnerhulp.nl . Daar komen de tweewekelijkse blogs, een booktrailer, nuttige YouTube filmpjes, links enz.
www.help-mijn-partner-heeft-een-depressie.nl blijft bestaan en wordt gekoppeld aan de nieuwe website.
Wil je reageren op Jan’s verhaal? Of iets vragen over het nieuwe boek?
Laat het weten, dat kan hieronder.