“Rouw is een emotionele reactie als gevolg van een verlies, in het bijzonder het verlies van een naaste. Meestal zal de intensiteit van de reactie in de loop van de tijd afnemen, de rouw kan echter zo heftig zijn, dat de levenslust verloren gaat.”(https://nl.wikipedia.org/wiki/Rouw). Dan is er risico op depressie. Rouw en depressie zijn buren.
De rouwende weet wat de reden is, welk verlies er geleden is. De heftigheid van de rouw is anders bij verschillende omstandigheden en tussen mensen. Dat heeft met veel te maken, zoals het karakter van de rouwende.
Bron: https://pixabay.com/
Als ‘partner van’ ken je rouw uit eigen ervaring en jouw aangedane partner zelf ook. Misschien hebben jullie dat op heel andere manieren verwerkt en was het ‘samenzijn’ daarin (soms) lastig. Rouwden jullie allebei over hetzelfde en op hetzelfde moment? En als dat zo was, betekende/betekent het berouwde voor jullie beiden dan hetzelfde?
Rouw en depressie zijn buren
Onverwerkte rouw ‘blijft zitten’ en kan de kans op psychische klachten vergroten. Daarom is verwerking belangrijk. Maar hoe doe je dat? Een ding is zeker: helemaal alleen kun je het niet. Als het rouwproces ‘gezond verloopt’ blijft die rouwende persoon voor de familie, vrienden en bekenden voldoende ‘de oude bekende’ persoon die ook zelfredzaam genoeg blijft. Met – begrensde – hulp, blijft de rouwende goed op de been.
Op deze site vindt je ook informatie: www.thuisarts.nl
Deze link helpt om op een rij te zetten of jij en je partner door de GGZ instelling – als ‘systeem’ – voldoende ondersteuning krijgen
(gemaakt door Ypsilon (:https://www.ypsilon.org/nieuws/30-05-2017/19316423/Ypsilon-maakt-familieversie-Quickscan-GGZ) : https://demo.quickscanggz.nl/
In Help, mijn partner heeft een depressie! en Help, mijn partner heeft een psychose! heb ik het WILBO-syndroom en de LLOVERS-methode beschreven. De ‘partner van’ loopt het risico het WILBO-syndroom te krijgen. Het geeft ook de ‘bijwerking’ van een rouwproces aardig weer. De LLOVERS-methode geeft ook handvatten hoe je daarin iemand kunt steunen, met respect voor je eigen draagkracht (als mantelzorger).
Het WILBO-syndroom: Wanhoop, Isolatie, Loyaliteitsconflict, Belangentegenstelling, Overbelasting. Iemand die in de rouw zit kan dezelfde emoties ervaren. Zie https://www.steflinsen-psychiatrie-partnerhulp.nl/stigma-en-het-wilbo-syndroom-voor-de-partner-van-1/
Heb jijzelf hier ervaring mee of met een van je naasten? Heb jij aanvullingen op mijn suggesties? Schrijf ze hier op.