De nieuwe WVGGZ: dwangopname geeft recht op dwangbehandeling; de drempel vervalt
In plaats van de Wet BOPZ komen er, als het parlement instemt, twee afzonderlijke nieuwe wetten: de Wet Verplichte ggz, voor psychiatrische patiënten en de Wet Zorg en dwang, voor mensen met een verstandelijke handicap of dementie. Beide groepen vallen nu nog onder de huidige Wet BOPZ.
Inzet is om het ‘tussen wal en schip’-dilemma te overwinnen. Het zelfbeschikkingsrecht wordt ingeperkt en Nederland gaat dan meer lijken op de Angelsaksische landen. Daar is dwangbehandeling gelijk aan dwangopname, desnoods kort, bijvoorbeeld 1 dag. Mensen krijgen sneller dwangmedicatie, maar er werd en wordt minder gesepareerd dan in Nederland.
In Nederland is een cultuur ontstaan van te laat en langzaam ingrijpen door de BOPZ. Áls dan klinisch moet worden ingegrepen dan moet dat ook fors. Zo kon de separatie zich hier een prominentere plek verwerven dan in die andere landen. Overigens is het aantal separaties in Nederland de laatste 5 jaar fors dalende. Feitelijk wordt er vooruitgelopen op de nieuwe WVGGZ. De Wet BOPZ is door nieuwe rechterlijke uitspraken flink ‘verstrakt en verstrengt’ en is niet meer de oorspronkelijke 1994-versie.
Deze recente tekst, die mij goed in de oren klinkt, is voor buitenstaanders goed te volgen. Maar kennelijk door de historie, recente incidenten en recente stijging zijn collega’s bang dat het nu naar de andere kant kan gaan doorslaan. Ikzelf heb die angst niet. Gewoon doen wat de nieuwe wet zegt. Goed en bijtijds overleggen met de familie. Lees hieronder:
“ … De Wet verplichte GGZ maakt verplichte behandeling van mensen met ernstige psychische problemen mogelijk. Momenteel is slechts gedwongen opname mogelijk. Deze gedwongen behandeling kan ook – anders dan nu het geval is – bij de cliënt thuis plaatsvinden. De Wet verplichte GGZ maakt het ook mogelijk mensen met psychische problemen al in een eerder stadium gedwongen te behandelen. Zo krijgen zij eerder en beter de zorg die ze nodig hebben. Nu moet nog gewacht worden tot het gevaar zo ernstig is dat het alleen door gedwongen opname weggenomen kan worden. Hierdoor blijven mensen vaak te lang verstoken van zorg.
De Wet verplichte GGZ maakt hier een einde aan. Ook kan in crisissituaties gestart worden met behandelen voordat een maatregel is afgegeven. De nieuwe Wet verplichte GGZ verbetert de mogelijkheid om zorg op maat te bieden. Hierdoor draagt deze wet ook bij aan de ondersteuning van personen die verward gedrag vertonen. Cruciaal in het wetsvoorstel is de betere samenwerking tussen de GGZ, hulpverleners, gemeenten, politie en Openbaar Ministerie. Ook belangrijk is de sterkere rol voor de familie, zo worden zij betrokken bij het opstellen van het zorgplan.
Nieuwe dwangopname en dwangbehandeling wet: van BOPZ naar WVGGZ
Met de wijziging van het wetsvoorstel krijgt naast de geneesheer-directeur ook het Openbaar Ministerie een centrale rol in het proces voor de verlening van gedwongen zorg. In het verzoek aan de rechter bundelt de officier alle relevante informatie, bijvoorbeeld over de zorg die nodig is, over de naasten en familie of een eventueel strafrechtelijk verleden. Deze wijziging maakt het mogelijk dat relevante informatie beter gedeeld kan worden tussen partijen, zoals zorgverleners, gemeente of politie en justitie. De wijziging zorgt ook voor een betere aansluiting met de Wet zorg en dwang en met de Wet forensische zorg. …”
(https://www.rijksoverheid.nl/actueel/nieuws/2016/04/01/ministerraad-akkoord-met-wijziging-wetsvoorstel-verplichte-ggz).
Reageer hieronder als je wilt.
Heb je bijvoorbeeld ervaring met BOPZ-situaties? Hoe kijk je daarop terug?