Ik eindigde op mijn eerste blog over een gezonde dokter – als rolmodel – is niet vanzelfsprekend op 4 augustus met:
“…de algemene sterftecijfers van artsen ten opzichte van de algemene bevolking lager waren, behalve voor zelfmoord. Hulpverleners, niet – artsen, scoorden op alle fronten iets beter.
Van alle universitair opgeleide mensen hadden artsen het hoogste zelfmoordcijfer, theologen het laagste. Verpleegkundigen en politieagenten zaten daartussen in.
Een Brits onderzoek (1997)1 stelt dat de medisch specialisten – als groep vergeleken met de algemene bevolking – een lagere sterfte hadden voor hart- & vaatziekten, longkanker, COPD en suikerziekte. Sterfte door vergiftiging (vaak met medicatie) waren duidelijk hoger! Vooral gynaecologen. Een bijna dubbel zo hoog sterftecijfer – door verwonding en vergiftiging – bij de vrouwelijke medisch specialisten, meestal zelfmoord! Anesthesisten springen ook eruit. De psychiaters spannen – als subgroep binnen de medisch specialisten – de kroon: hun totale sterftecijfer was duidelijk hoger ten opzichte van de rest!
Daar word ik niet vrolijk van..”
bron: slaapwijzer.net
Wat doe ik om fris te blijven als psychiater?
Ten eerste werk ik in deeltijd en niet meer in dienstverband. Zo heb ik meer controle waar, hoeveel en hoe ik werk. Ik kan zo veel sneller wisselen of variëren. Mijn werkervaring kan ik makkelijker sturen. Als een freelance-opdracht eindigt, kan ikzelf het antwoord kiezen op de vragen “Waar heb ik nu zin in? Welk deel veld binnen de GGZ? Welke dagen, hoeveel uren?”.
Ten tweede is het schrijven van blogs en mijn boekenserie voor partners van mensen met psychische problemen een andere manier om creatief, maar in mijn privé tijd, met het vak bezig te zijn.
Ten derde doe ik al lang aan aikido en Tai Chi, gewoon omdat ik fijn en lekker vind, zie mijn andere blogs.
Minder geld, meer gemak
In dienstverband werk je veel (onregelmatig). Teveel taken in te weinig tijd, te weinig betaald krijgen (m.n. qua vrije tijd) is niet zeldzaam. De laatste 20 jaar zijn er veel meer vrouwelijke artsen gekomen. Daardoor zijn er deeltijd opleidingen, want vrouwelijke artsen hebben bijvoorbeeld ook een kinderwens en niet zo’n ‘ ideaal’ van ‘getrouwd zijn met het werk’. Bij mannelijke artsen is dat nu ook minder. Veel artsen van jonger dan veertig jaar, werken nu in deeltijd. Dan blijft er meer hersteltijd en tijd voor de rest van het leven over. Wel zo gewoon en gezond.
Een gezonde dokter – als rolmodel – is niet vanzelfsprekend
Had jij ervaring met artsen/hulpverleners die een – misschien negatief – voorbeeld voor je waren? Heeft dat je ziekte en herstel proces beïnvloed? Hoe kijk jij aan tegen de verhouding tussen werk en leven? En hoe houd jij de balans goed? Meer en gratis – informatie over goede leefstijltips vind je hier:
https://www.steflinsen-psychiatrie-partnerhulp.nl/gezonde-geestkracht-houdt-je-gezond/
Reactie? Prima, dat kan hieronder.!
Bronnen:
- Mortality of doctors in different specialties: (1997) findings from a cohort of 20000 NHS hospital consultants. Carpenter: (http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1128798/)