Inleiding
Geluk wil iedereen. Niemand vindt het fijn om ongeluk te hebben of mee te maken. De vraag is alleen hoe doe je dat? Heb je daar zelf invloed op? Doen mensen met psychische klachten iets verkeerd? Als jouw aangedane partner hiermee worstelt, wat kun jij dan in alle redelijkheid doen?
Geluk is een persoonlijke (gevoels)staat, die bestaat uit verschillende elementen. Daarin speelt tevredenheid (= de afwezigheid van ontevredenheid en ongeluk) en hoop een rol.
Bron: www.geluk.nl
Wist je dat uit psychologisch onderzoek bekend is dat (niet ál te) depressieve mensen vaak een realistischer toekomstverwachting hebben dan ‘gewone’ mensen (die het vaak te optimistisch inschatten voor zichzelf)? Sommige dingen overkomen ons, prettig of niet. Sommige dingen maken we meer of minder waarschijnlijk door ons gedrag. Een combinatie van erfelijke aanleg, opvoeding, opleiding, economische omstandigheden en doodgewone pech. Niet alles kunnen we controleren.
Waarop leg je de nadruk? Het halfvolle of halflege glas?
Oog hebben voor moeilijkheden of voor mogelijkheden; beide hebben waarde. Heb je alleen oog voor moeilijkheden dan eindig je depressief of met achtervolgingswaanzin of zoiets. Doe je het omgekeerde dan wordt je roekeloos en/of sociaal grensoverschrijdend. Je neigt naar zelfoverschatting of grootheidswaanzin. Flauw misschien maar balans is het sleutelwoord… Uit onderzoek is bekend dat de eigenschappen optimisme en pessimisme deels erfelijk bepaald zijn.
Focus
Focus is een 2e belangrijk ding. Heb je zelf scherp wat en wie je belangrijk vindt en waarom? Wordt je snel ‘uit koers gebracht’ bij tegenslag of blijf je wél op koers? Hoe ontdek je eigenlijk wat je koers is of moet zijn? Zonder eigen koers loop je het risico om stuurloos te worden. Te gemakkelijk te beïnvloeden misschien door andere mensen of omstandigheden. Deze vragen kun je jezelf stellen, maar ook over je aangedane partner.
Het gaat eigenlijk over zingeving en identiteit. Wat is iets of iemand je waard? Wat ben je bereid om op te geven om het meer waardevolle voor jou te behouden? Engelsen zeggen: life is all about priorities.
Denken over geluk, depressie en psychose
Geluk kan niet zonder kiezen en kiezen is ook verliezen.. Na de korte tekst hierboven, kom ik tot de conclusie dat kiezen moet en onvermijdelijk is. Als ik het ene kies, kies ik dus niet het andere. Dat andere verlies ik dan. Wie niet kiest loopt de kans stuurloos te worden of grillig in zijn koers of te beïnvloedbaar voor andere mensen of momenten en omstandigheden; te weinig ‘eigenheid’. Of je wordt slachtoffer van de omstandigheden zonder controle gevoel, wat niet fijn is.
Kijken naar herhaling en stagnatie in je leven en het verband met psychische klachten
In de huidige GGZ met druk op snelheid, omzet maken, controle, enzovoorts is er te weinig tijd om bij deze belangrijke vragen stil te staan. De waarde van de dingen in je leven en de prijs van keuzes die je maakt of vermijdt. De angst of twijfels daaromtrent. De sleutelwoorden herhaling en stagnatie brengen zo’n gesprek wel vaker op gang. Dat gaat niet ineens, want er moet eerst binding en vertrouwen ontstaan. Met druk en haast gaat dat niet.
De drukke GGZ van nu en de rol van jou als partner
Een GGZ die ‘hard werkt’ maar te weinig verdiept en te weinig ‘onthaast’ schiet zijn doel voorbij. Veel mensen vinden dit heel lastige en moeilijke gesprekken, maar wel nuttig en belangrijk. Problemen die weggeschoven worden, worden uitgesteld. Dat geeft stagnatie en herhaling.
De GGZ-werker en de GGZ-klanten (de patiënt, de partner en andere naasten) hebben ruimte en tijd nodig voor deze vragen om de weg te hervinden, weer hoop en energie te krijgen.
Jij als partner van kunt hierin een rol spelen, maar je kunt deze vragen voor jouw aangedane partner niet allemaal oplossen. Die ruimte moet je enerzijds nemen en anderzijds ook krijgen. Praten op het goeie moment en de goeie toon is daarbij belangrijk.
Hoe kijk jij hiertegen aan? Als je wilt reageren dan kan dat hier.